-
1 φαλακρός
φαλ-ακρός, ά, όν (vgl. φάλος, oben auf dem Kopfe hell), (1) kahlköpfig, glatzköpfig; (2) übh. kahl, glatt, blank; τὰ φάλακρα, kahle Felsgipfel; (3) ὁ φαλακρός hieß ein dem Eukleides zugeschriebener, näher nicht bezeichneter Trugschluß -
2 μεσο-φάλακρος
μεσο-φάλακρος, in der Mitte des Kopfes kahl, Procl.
-
3 ἡμι-φάλακρος
ἡμι-φάλακρος, halb kahlköpfig, Lucill. 80 (XI, 132).
-
4 φάλανθος
φάλανθος, ον, = φαλακρός; βρέγμα Ep. ad. 40 (IX, 317); vgl. B. A. 71, wo es, von φαλακρός verschieden, = ἀναφαλανϑίας erkl. wird.
-
5 phalacrocorax
phalacrocorax, acis, m. (φαλακροκόραξ, v. φαλακρός, kahlköpfig, und κόραξ, Rabe), der Wasserrabe, Plin. 10, 133; rein lat. corvus aquaticus, Plin. 11, 130.
-
6 φαλ-ακρός
φαλ-ακρός, ά, όν (vgl. φάλος, oben auf dem Kopfe hell, Andere erkennen keine Zusammensetzung an, s. aber φαλακρότης), – 1) kahlköpfig, glatzköpfig; Ar. Nubb. 532 Pax 751; Her. 3, 12 u. sonst, wie Plat. Rep. VI, 495 e u. A. – 2) übh. kahl, glatt, blank, Sp. – Bei Luc. Lex. 15 sind τὰ φάλακρα (so accent.?) kahle Felsgipfel. – 3) ὁ φαλακρός hieß ein dem Eukleides zugeschriebener, näher nicht bezeichneter Trugschluß, D. L. 2, 108.
-
7 ψηνός
-
8 κρᾱνιό-λειος
κρᾱνιό-λειος, kahlköpfig, mit einer Glatze, ὁ φαλακρός, B. A. p. 49, 12.
-
9 ἄ-κομος
-
10 phalacrocorax
phalacrocorax, acis, m. (φαλακροκόραξ, v. φαλακρός, kahlköpfig, und κόραξ, Rabe), der Wasserrabe, Plin. 10, 133; rein lat. corvus aquaticus, Plin. 11, 130.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > phalacrocorax
-
11 ἡμιφάλακρος
-
12 μεσοφάλακρος
См. также в других словарях:
φαλακρός — φαλακρός, ή, ό και φαρακλός, ή, ό και καραφλός, ή, ό 1. αυτός που έχει φαλάκρα (βλ. λ.). 2. μτφ. (για εδαφικές εκτάσεις), άδεντρος, αποψιλωμένος, ο στερημένος από βλάστηση: Το ύψωμα είναι φαλακρό και οι στρατιώτες φαίνονται από τα αεροπλάνα. 3.… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
φαλακρός — baldheaded masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φαλακρός — ή, ό / φαλακρός, ά, όν, ΝΜΑ, και φαρακλός Ν αυτός που έχει φαλάκρα (α. «τόσο νέος και είναι φαλακρός» β. «φαλακρὸς τὴν κεφαλήν, τὴν δ ὄψιν ἐρρυτιδωμένος», Λουκιαν.) νεοελλ. 1. (για βράχο ή όρος) άδενδρος, γυμνός («φαλακρή πλαγιά») 2. το αρσ. ως… … Dictionary of Greek
φαλακρά — φαλακρός baldheaded neut nom/voc/acc pl φαλακρά̱ , φαλακρός baldheaded fem nom/voc/acc dual φαλακρά̱ , φαλακρός baldheaded fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φαλακρότερον — φαλακρός baldheaded adverbial comp φαλακρός baldheaded masc acc comp sg φαλακρός baldheaded neut nom/voc/acc comp sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φαλακρόν — φαλακρός baldheaded masc acc sg φαλακρός baldheaded neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φαλακρότατα — φαλακρός baldheaded adverbial superl φαλακρός baldheaded neut nom/voc/acc superl pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φαλακροῖς — φαλακρός baldheaded masc/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φαλακροῖσι — φαλακρός baldheaded masc/neut dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φαλακροῖσιν — φαλακρός baldheaded masc/neut dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φαλακρούς — φαλακρός baldheaded masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)